Darmklachten bij de ouder wordende kat
De spijsvertering van de kat verandert in de loop van zijn leven. Vaak zien we obstipatie ontstaan, door een verminderde vertering of doordat een kat onvoldoende voedingstoffen uit het eten opneemt. Hierbij speelt het zenuwstelsel een belangrijke rol. Alle lichaamsprocessen worden immers aangestuurd vanuit het zenuwstelsel. Je kunt je de darmen het best voorstellen als in bindweefselvliezen verpakte organen, die via een soort ‘bindweefselgordijn’, waar bloedvaten en zenuwen doorheen lopen, aan de onderkant van de wervelkolom vasthangen. Als er bijvoorbeeld te veel spanning in een van deze weefsels ontstaat, kan de darm niet goed functioneren. De normale darmbewegingen worden beperkt waardoor obstipatie kan ontstaan. Door deze verbinding, via dit bindweefsel waaraan de darmen zijn opgehangen, kunnen wervelproblemen na verloop van tijd ook de darm nadelig beïnvloeden. Net zoals omgekeerd een slecht functionerende darm de wervelkolom kan beïnvloeden.
Tijger’s obstipatie
Tijger kwam bij mij omdat hij steeds meer last van obstipatie kreeg. Hij was inmiddels ruim twaalf jaar oud en bewoog ook niet meer zo veel, wat natuurlijk ook niet bevorderlijk is voor een natuurlijke darmwerking. Het doel van zijn osteopathische behandeling was om met zachte manuele technieken de wervelblokkades op te heffen en de beweeglijkheid in de wervelkolom te verbeteren. Hierdoor konden de uit het ruggenmerg uittredende zenuwen de darmen weer optimaal aansturen.
De herstelde darmperistaltiek (het herstel van de natuurlijke darmbewegingen) zorgde ervoor dat de ontlasting veel makkelijker op gang bleef en er van obstipatie geen sprake meer was. Tot verrassing van de eigenaar, maar een logisch gevolg van de behandeling, werd Tijger ook actiever. Hij speelde meer, rende vaker zijn rondjes door het huis én klom weer op zijn favoriete plek op de pergola. Zijn herwonnen evenwicht en beweeglijkheid legden hem nu, ondanks zijn leeftijd, veel minder beperkingen op.