Minos is een gecastreerde kater van 10 jaar die vaak last heeft van periodes van obstipatie. Verder is hij erg stress-gevoelig wat zich vooral uit in nog meer verstoppingsklachten. Na onderzoek blijkt het autonome zenuwstelsel danig uit balans en omdat dit al een tijd bestond gaan we stap voor stap naar de oorzaak toe werken. Het zenuwstelsel breng ik tijdens de behandeling tot meer rust waardoor de darmperistaltiek zich ook weer kan herstellen en zijn ontlasting minder indikt in de darm. Maar de harde droge ontlasting wordt inmiddels ook veroorzaakt doordat het verstoorde zenuwstelsel de vochthuishouding van de nieren en darmen nadelig is gaan beïnvloeden. Dus ligt de focus ook op het verder herstellen van het evenwicht in het zenuwstelsel, de bevochtiging vanuit de nieren en de darmen. Na 3 behandelingen is er evenwicht en is hij klachtenvrij. Sindsdien zie ik hem alleen nog zo nu en dan voor een behandeling om te zorgen dat zijn zenuwstelsel weer in evenwicht komt als hij teveel stress heeft ondervonden, bijvoorbeeld toen hij met het gezin ging verhuizen en na een heftig Nieuwjaars vuurwerk.

Jake is een katertje geboren in het wild. Toen hij 6 weken oud was is hij met zijn moeder, broertjes en zusjes opgevangen in een gastgezin. Na te zijn gesocialiseerd werd hij samen met één van zijn broertjes geadopteerd. In zijn nieuwe huis viel op dat hij bij het samen spelen vaak meer viel dan sprong, alsof hij zich verstapte in plaats van gecoördineerd trap op en af kon rennen bijvoorbeeld. Bij de meer gedetailleerde observatie van zijn looppatroon bleek dat hij met zijn linker achterpootje een kleine draaiende beweging maakte tijdens het gewone lopen.
Uit het osteopathisch onderzoek, toen hij een jaar oud was, bleek dat hij een aantal wervelblokkades had op de overgang van de borst- naar de lendenwervels, en wat lager, net boven het bekken. Hierdoor kon hij zijn linker pootje onvoldoende in de heup buigen wat vooral duidelijk was tijdens het lopen en landen na een sprong. Na osteopathische behandeling veranderde zijn looppatroon meteen en bij het springen landde hij weer netjes op al zijn poten, zoals katten dat behoren te doen.
De oorzaak zal ik nooit weten maar mogelijk heeft hij als kitten ergens klem gezeten met zijn achterlijf. Wat ik zag was zijn moeite om de lage rug te buigen en zijn coördinatie te handhaven. Door het vrijmaken van de wervelkolom kan hij zijn evenwicht weer voldoende herstellen en kan hij nu zonder verdere problemen weer spelen, springen en rennen.